1 हुता ले निकरून भाती हुन आपलो देश ने ईलो, आउर हुनचो चेलामन बले हुनचो पाट-पाट गेला।
1 वहा से निकल ख यीसु अपनो गाँव नासरत, म आयो; अर ओ ख चेला भी ओको पीछु चल दिया
बुनतो समया खिन्डिक बीज बाट चो रेटे घसरली आउर चड़ीईमन ऐऊन भाती हुनके खादला।
आउर नासरत नाव चो नंगर ने जाऊन बसलो, बल्ले हुन बचन पुरा होओ, जोन खुबे पयले अगम गिआनीमन चो दुवारा बोला जाऊ रये: “हुन नासरी बलाया जायदे।”
ईशु हुनमन ले बल्लो, “अगम गिआनी चो आपलो देश, आउर आपलो कुटुम, आउर आपलो घर के छांडुन आउर काहांय बले बेईजित नी होये।”