मान्तर हुन बाहरे जाऊन भाती ऐ गोठ चो खुबे परचार करूक आउर ऐथा तक फयलाऊक मुरयालो कि ईशु फेर खुलम खुला नंगर ने नी जाऊक सकलो, मान्तर बाहरे रानमन ने रलो; आउर भोंवरक ले लोग हुनचो लगे ऐते रवत।
हुन हुनमन ले बल्लो, “तुमी खुदे अलगे कोनी चिमचाम जगा ने ऐऊन भाती खिन्डिक बिसाहा।” कसनबल्लोने खुबे लोग ऐते जाते रवत, आउर हुनमन के खातोर मवका बले नी मिरते रये।