28 ऐईकाजे माने चो बेटा सब्त चो दिन चो बले मालिक आय।”
28 येखा लाने इंसान को पोरिया छुट्टी करन को दिन को भी प्रभु (स्वामी) हैं।
माने चो बेटा तो सब्त चो दिन चो बले परबु आय।”
तेबे हुन हुनमन ले बल्लो, “सब्त चो दिन माने काजे बनालोर आसे, ना कि माने सब्त चो दिन चो काजे।
हुन फेर आराधना घर ने गेलो; हुता गोटक माने रलो जेचो हाथ सुकुन रये,
आउर हुनमन ले बल्लो, “काय सब्त चो दिने अच्छा करतोर ठीक आय नाहले खराप करतोर, जीव के बचातोर नाहले मारतोर?” मान्तर हुनमन ओगाय रला।
आउर हुन हुनमन ले बल्लो, “माने चो बेटा सब्त चो दिन चो बले परबु आय।”
ऐ थाने ईशु हुनमन ले बल्लो, “मोचो बुआ ऐबे तक कामकरू आय, आउर मय बले काम करूं आय।”
जोन दिने ईशु माटी चटकुन भाती हुनचो आँईक खोलुन रलो, हुन सब्त चो दिन रली।
ऐ थाने कितलो फरीसी बोलुक मुरयाला, “ऐ माने माहापुरू चो बाटले नुआय, कसनबल्लोने हुन सब्त चो दिन के नी माने।” दुसरमन बल्ला, “पापी मनुक असन चिना कसन दकाऊक सकु आय?” आउर हुनमन ने फुट पड़ली।
आउर सपाय काई हुनचो पाँयमन खाले करून दिलो; आउर हुनके सपाय तीजमन थाने शिरोमणि ठेबाऊन भाती कलीसिया के देऊन दिलो,
मय परबु चो दिने आत्मा ने ईले, आउर आपलो पाटे तुरी चो असन बड़े राग ऐ बोलते सुनले,