28 तेबे पवितर शास्त्र चो हुन बचन कि हुन दोषीमन चो संगे गेनाय गेलो, पुरा होली।
28 तब उ सुध्दसास्र को उ वचन कि उ अपराधी हुन को संग म गिनो गयो, पुरो भयो।
हुनमन हुनचो संगे दुय झान डाकु, गोटक हुनचो उजा घाई गोटक हुनचो डेबरी हाथ घाई कुरूस थाने चेगाला।
आउर बाट ने जातो बितामन मुण्ड हलान-हलान भाती आउर ऐ बोलुन भाती हुनचो निन्दा करते रवत, “बाप रे! मंदिर के घसरातो बिता, आउर तीन दिन ने बनातो बिता!
कसनबल्लोने मय तुमचो ले बलें सें, कि ऐ जोन लिकलोर आसे, ‘हुन गुनेगार चो संगे गेना गेलो,’ हुनचो मोचो थाने पुरा होतोर जरूरी आय; कसनबल्लोने मोचो बारे ने लिकलोर गोठमन पुरा होतो थाने आसे।”
आउर बिश्वास करू आउर सिद्ध करू बिता ईशु चो बाटे दकते रवां, जोन हुन हरिक चो काजे जोन हुनचो पुरे धरून रये, लाज चो काई चिन्ता नी करून कुरूस चो दुख सहलो, आउर माहापुरू चो सिंघासन चो उजा बाटे जाऊन बसलो।