हुन समया ले ईशु आपलो चेलामन के सांगुक मुरयालो, “जरूरी आय कि मय यरूशलेम ने जायें दें आउर पुरनिमन, आउर परधान याजकमन, आउर शास्तरीमन चो हाथ ले खुबे दुख उठायें; आउर मारून पकाया जायें; आउर तीसर दिने जीव उठेदे।”
आउर झटके जाऊन भाती हुनचो चेलामन ले बल्ला कि हुन मरलो थानले जीव उठलो से, आउर हुन तुमचो ले पयले गलील ने जाये से, हुन थाने हुनचो दरशन पाहा से! दका, मय तुमचो ले बोलुन दिले।”