23 मान्तर तुमी चेत ने राहा; दका, मय तुमीमन के सपाय गोठमन के पयले ले सांगले से।
23 पर तुम सतर ख रहनु; देखो मी न तुमका सबरी बात बता दियो हैं।
दका, मय पयले ले तुमचो ले ऐ सपाय काई बोलुन दिले से।
“फंदी अगम गिआनीमन ले खबड़दार राआ, जोन मेंडामन चो भेष ने तुमचो लगे ऐऊ आत, मान्तर भीतर ने हुनमन चिरतो बिता बिगवामन आत।
कसनबल्लोने झूठा मसीह आउर फंदी अगम गिआनी उठून उबा हो दे, आउर चिना आउर भयंकर काम दका दे कि अगर होऊक सको तो चुनलो बितामन के बले भरमादे।
“हुन दिनमन ने, हुन कलेश चो पाचे बेर अंधार होये दे, आउर जोन उजर नी देये;
दका, चेत ने आउर पारथना करते राहा; कसनबल्लोने तुमी नी जानास कि हुन समया केबे ऐये दे।
ईशु हुनमन ले बोलुक मुरयालो, “खबड़दार राहा कि कोनी तुमके नी भरमाओत।
“मान्तर तुमी आपलो बारे ने बाचुन राहा; कसनबल्लोने लोग तुमके बड़े सभामन ने सोप दे आउर तुमी पंचायतमन ने पेटाय जाआ से, आउर मोचो कारन राजपालमन आउर राजामन चो पुरे उबा कराय जाआ से, बल्ले हुनमन चो काजे गोहई हुआ।
“ऐईकाजे खबड़दार राआ, असन नी होओ कि तुमचो मन खुमार, आउर मतवारपन, आउर ऐ जीव चो चिन्तामन ले सुस्त होऊन जाओ, आउर हुन दिने तुमचो उपरे फान्दा चो असन उधापड़े ऐऊन पड़ो।
हुन बल्लो, “तिआर राहा कि भरमाया नी जाआ, कसनबल्लोने खुबे असन मोचो नाव ले ऐऊन भाती बोल दे, ‘मय हुनी आंय,’ आउर ऐ बले कि, ‘समया लगे अमरली से।’ तुमी हुनमन चो पाट-पाट नी जाआ।
आउर मय अदायं ऐचो होतोर ले पयले तुमचो ले बोलुन दिले से, कि जिदलदाय हुन होऊन जाय दे, तेबे तुमी बिश्वास करा।
ऐईकाजे हे लाड़रामन, तुमीमन पयले ची ले ऐ गोठमन के जानुन भाती चेता राहा, बल्ले अधरमीमन चो भरम ने फसुन भाती आपलो ची थीरता के काहांय हाथ ले हजाऊन नी दिआस।