20 हुन हुनचो ले बल्लो, “हे गुरू, ऐ सपाय के मय पिला बेरा ले मानते ऐयें से।”
20 ओ न ओसे कही, अरे गुरू इन सब ख तो मी छुटपन से मानते आयो हैं।
हुन जुआन हुनचो ले बल्लो, “ऐ सपाय के तो मय मानले से; अदायं मोचो ने काय गोठ चो कमी आसे?”
ईशु हुनचो उपरे नंजराऊन भाती हुनचो ले मया करलो, आउर हुनचो ले बल्लो, “तुचो ने गोटक गोठ चो कमी आसे। जा, जोन काई तुचो आय हुनके बिकुन भाती कंगालमन के देऊन देस, आउर तुके सरग ने धन मिरेदे, आउर ऐऊन भाती मोचो पाट-पाट हो।”
मान्तर हुन आपन खुद के धरमी ठेबातोर इच्छा ले ईशु ले पचारलो, “तो मोचो पड़ोसी कोन आय?”
मय तो नियम बिना पयले जीव रले, मान्तर जिदलदाय हुकुम ईली, तेबे पाप जीऊन गेलो, आउर मय मरून गेले।
हरिक चो बारे ने अगर बोला तो कलीसिया चो कन्दरातो बिता; आउर नियम चो धारमिकता चो बारे ने अगर बोला तो बेकसूर रलो।
हुनमन भक्ति चो भेष तो धर दे, मान्तर हुनचो शक्ति के नी मान दे; असनमन ले अलग राहा।