11 आउर ऐ आकाशबानी होली, “तुय मोचो लाड़रा बेटा आस, तुचो ले मय हरिक आंसे।”
11 अर असी आकास से आवाज सुनाई दी, “तु मोरो सबसे अच्छो पोरिया आय, तोसे मी बेजा खुस हैं।”
“दका, ऐ मोचो सेवक आय, जोन के मय चुनले से; मोचो लाड़रा, जेचो ले मोचो मन हरिक आंसे: मय आपलो आत्मा हुनचो उपरे डालेंदे; आउर हुन दुसर जातिमन के नियाय चो खबर देयदे।
हुन बलते रलो कि गोटक उजर बादरी हुनमन के छांई होली, आउर हुन बादरी थानले ऐ शब्द निकरली, “ऐ मोचो लाड़रा बेटा आय, जेचो ले मय हरिक आंसे: ऐचो सुना।”
आउर ऐ आकाशबानी होली, “ऐ मोचो लाड़रा बेटा आय, जेचो ले मय खुबे हरिक आंसे।”
आउर जिदलदाय हुन पानी ले निकरून भाती उपरे ईलो, तेबे तुरते हुन बादरी के उगाढ़ी होतोर आउर आत्मा के परेयां चो असन आपलो उपरे उतरतोर दकलो।
तेबे गोटक बादरी हुनमन के ढ़ापली, आउर हुन बादरी थानले ऐ शब्द निकरली, “ऐ मोचो लाड़रा बेटा आय, ऐचो सुना।”
आउर पवितर आत्मा देंह चो रूप ने परेयां चो असन हुनचो उपरे उतरली, आउर ऐ आकाशबानी होली “तुय मोचो लाड़रा बेटा आस, मय तुचो ले हरिक आंसे।”
तेबे हुन बादरी थानले ऐ शब्द निकरली, “ऐ मोचो बेटा आउर मोचो चुनलोर आय, ऐचो सुना।”
आउर मय दकले, आउर गोहई दिले से कि ऐई ची माहापुरू चो बेटा आय।”
“कसनबल्लोने माहापुरू जगत ले असन मया संगालो कि हुन आपलो गोटकी ची बेटा देऊन दिलो, बल्ले जोन कोनी हुनचो उपरे बिश्वास करोत हुन नष्ट नी होओत, मान्तर अमर जीवना पाओत।
आउर बुआ जोन मोके पठालो से, हुनी मोचो गोहई दिलो से। तुमी ना केबीई हुनचो शब्द सुनलास, आउर ना हुनचो रूप दकलासास;
आउर आमी बिश्वास करलु आउर जानुन गेलु से कि माहापुरू चो पवितर जन तुय ची आस।”
आउर पवितरता चो आत्मा चो बाटले मरलो बितामन थानले जीव उठतोर कारन सामरत चो संगे माहापुरू चो बेटा ठेबलो से।
हुनी आमके अंधार चो बश ले छंड़ाऊन भाती आपलो लाड़रा बेटा चो राज ने परवेश करालो,