मान्तर हुन बाहरे जाऊन भाती ऐ गोठ चो खुबे परचार करूक आउर ऐथा तक फयलाऊक मुरयालो कि ईशु फेर खुलम खुला नंगर ने नी जाऊक सकलो, मान्तर बाहरे रानमन ने रलो; आउर भोंवरक ले लोग हुनचो लगे ऐते रवत।
राजा बले जेचो पुरे मय निडर होऊन भाती बलें सें, ऐ गोठमन जाने; आउर मोके बिश्वास आसे कि ऐ गोठमन ले कोनी हुनचो ले लुकलोर निआय, कसनबल्लोने ऐ घटना कोनी कोना ने नी होली।