6 “हे परबु, मोचो सेवक घर ने लकवा बेमार ले खुबे दुख ने पड़लो से।”
6 प्रभु, “मोरो सेवक घर म पड़ो हुयो हैं ओखा लकवा को रोग होय गयो हैं अऊर उ बेजा पीड़ा सहन रयो हैं।”
आउर सपाय सीरिया देश ने हुनचो किरती फयलुन गेली; आउर लोग सपाय बेमारीमन के, जोन नाना परकार चो बेमारमन आउर दुखमन ने पडु रवत, आउर जोनमन ने दुष्टआत्मामन रली आउर बापुर बितामन आउर लकवा चो रोगाहामन के हुनचो लगे आनला आउर हुन हुनमन के चेंगा करलो।
हुन हुनचो ले बल्लो, “मय ऐऊन भाती हुनके चेंगा करेंदे।”
आउर दका, कितलो लोग लकवा चो गोटक रोगी के खटिया थाने सुआऊन भाती हुनचो लगे आनला। ईशु हुनमन चो बिश्वास दकुन भाती, हुन लकवा चो रोगी ले बल्लो, “हे बेटा, हिम्मत बांद; तुचो पाप छमा होली।”
जिदलदाय हुन सरगदूत जोन हुनचो ले गोठयाऊ रये जाते गेलो, तेबे हुन दुय झान दास, आउर जोन हुनचो लगे हाजिर रते रवत हुनमन थानले गोटक भगत पलटन के हाग दिलो,
कसनबल्लोने खुबेमन ले अशुद्ध आत्मामन बड़े जोर ले चिचयाते निकरून गेला, आउर खुबे असन लकवा चो बेमारी आउर खोड़ीयामन बले चेंगा कराया गेला;
हुता हुनके एनियास नाव चो लकवा चो रोगाहा गोटक माने मिरलो, जोन आंट बरक ले खटिया थाने पडुन रलो।
हुन थाने ना यूनानी रलो ना यहूदी, ना खतना, ना बिन खतना, ना रान चो, ना स्कूती, ना दास आउर ना छुटछाड़ा मात्र मसीह सपाय काई आउर सपाय ने आसे।
हे मालिकमन, आपलो-आपलो दासमन चो संगे नियाय आउर नुकु-नुकु बेबार करा, ऐ समजुन भाती कि सरग ने तुमचो बले गोटक मालिक आसे।
जोनमन चो मालिक बिश्वासी आत हुनमन के हुनमन भाई होतोर लागुन तुच्छ नी जानोत, मान्तर हुनमन चो आउर बले सेवा करोत, कसनबल्लोने ऐचो ले लाब उठातो बिता बिश्वासी आउर लाड़रा आत। ऐ गोठमन चो उपदेश करा कर आउर समजाते रा।
मान्तर अदायं ले दास चो असन नाई मान्तर दास ले बले बड़ीया, बल्ले भाई चो असन रओ, जोन मोचो तो खास लाडरा आय ची, मान्तर अदायं देंह ने आउर परबु ने बले, तुचो बले खास लाडरा होओ।