हुन बल्लो, “हव, देऊ आय।” जिदलदाय हुन घरे ईलो, तेबे ईशु हुनचो पचारतोर पयले ची हुनचो ले बल्लो, “हे शिमोन, तुय काय बिचार सीस? धरतनी चो राजा कर कोचो ले धरू आत? आपलो बेटामन ले नाहले दुसरमन ले?”
जोन बिहा करतोर ले ठेबा दे, आउर भोजन चो काई तीजमन ले अनजान रतोर हुकुम देदे, जोनमन के माहापुरू ऐईकाजे बनालो कि बिश्वासी आउर सत चो चिता तो बितामन हुनमन के धन्यबाद चो संगे खाओत।