21 कसनबल्लोने जोन थाने तुचो धन आसे हुता तुचो मन बले लगु रयदे।
21 काहेकि जहाँ तोरो धन रहे वा तोरो मन भी लगो रहे।”
हे सांप चो पिलामन, तुमी खराप होऊन भाती कसन अच्छा गोठमन बोलुक सकास? कसनबल्लोने जोन मन ने भरली से, हुनी मुंह थाने ऐऊ आय।
“देंह चो दीया आँईक आय: ऐईकाजे अगर तुचो आँईक छुकछुका आसे, तेबे तुचो सपाय देंह बले उजर होयदे।
कसनबल्लोने जोन थाने तुमचो धन आसे, हुताय तुमचो मन बले लगु रये दे।
ऐ गोठ ने ना तुचो हिस्सा आसे, ना भाग; कसनबल्लोने तुचो मन माहापुरू चो पुरे सीदा निआय।
आउर आमी तो दकलो बिती तीजमन के नाई मान्तर नी दकलो बिती तीजमन के दकते रऊ आंव; कसनबल्लोने दकलो बिती तीजमन खिन्डिक ची दिन चो आय, मान्तर नी दकलो बिती तीजमन हरमेशा बनुन रऊ आय।
मय पौलुस आपलो हाथ ले लिकेंसे कि मय खुद भरून देयेंदे; आउर ऐचो बोलतोर काई जरूरत निआय कि मोचो लागा जोन तुचो उपरे आसे हुन तुय ची आस।
आमचो बुआ माहापुरू आउर परबु ईशु मसीह चो बाटले अनुग्रह आउर शान्ति तुमके मिरते रओ।
हे भाईमन, चेत करून रहा कि तुमनमन ने असन खराप आउर अबिश्वासीमन नी होओत, जोन तुमी के जीवता माहापुरू ले लापी गुचाऊन नेओत।