25 सपाय लोगमन जबाप दिला, “ऐचो लऊ आमचो उपरे आउर आमचो पिलामन उपरे होओ!”
25 सब अदमी हुन न जवाब दियो, “ऐको खून से हम पर अर हमारो खानदान पर होए।”
जोन ऐ पकना थाने घसरे दे, हुन रनबन होऊन जाये दे; आउर जेचो उपरे हुन घसरे दे, हुनके पिसुन देयेदे।”
मान्तर जिदलदाय हुनमन बिरूद आउर निन्दा करूक मुरयाला, तेबे हुन आपलो फटीई फाफडून भाती हुनमन ले बल्लो, “तुमचो लऊ तुमचेई टोडरा थाने रओ! मय निर्दोष आंय। अदायं ले मय दुसर जातिमन चो लगे जायें दें।”
“काय आमी तुमके जनाऊन भाती हुकुम नी देऊ रलु। कि तुमी ऐ नाव ले उपदेश नी करा? तेबले बले दका, तुमी पुईतराय यरूशलेम के आपलो उपदेश ले भरून दिलासास आउर हुन माने चो लऊ आमचो टोडरा थाने आनुक चाहायसास।”
अगम गिआनीमन थानले कोके तुमचो बुआ दादीमन नी कन्दराला? हुनमन हुन धरमी चो आगमन चो पयले जुग ले खबर देतो बितामन के मारून दिला; आउर अदायं तुमी बले हुनचो धरतो बितामन आउर मारून देतो बिता होलास।