राजा तिबिरियुस चो राज चो पंदरवा बरक ने जिदलदाय पुन्तियुस पिलातुस यहूदिया चो राजपाल रलो, आउर गलील ने हेरोदेस, इतूरैया आउर त्रखोनीतिस ने हुनचो भाई फिलिप्पुस, आउर अबिलेने ने लिसानियास, चवथाई चो राजा रवत,
जिदलदाय हुनमन हुनके बेलुर ले बान्दला तेबे पौलुस हुन सुबेदार ले जोन लगे उबा रये, बल्लो, “काय ऐ ठीक आय कि तुमी गोटक रोमि माने के, आउर हुन बले बिना दोषी ठेबालोर, कोड़ा मारा?”
मान्तर जिदलदाय दुय बरक बितुन गेली तेबे पुरकियुस फेस्तुस, फेलिक्स चो जगा थाने ईलो; आउर फेलिक्स यहूदीमन के खुश करतोर इच्छा ले पौलुस के बन्दी ची छांडुन गेलो।
आउर हुनचो ले दमिश्क चो आराधना घरमन चो नाव थाने ऐ इच्छा चो चिठ्ठीमन मांगलो कि काय माने काय बायले लेकी, जोनमन के हुन ऐ बाट ने पाओ हुनमन के बान्दुन भाती यरूशलेम धरून आनो।