Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




मत्ती 25:34 - Halbi

34 तेबे राजा आपलो उजा बाटे चो बितामन ले बलेदे, ‘हे मोचो बुआ चो धन्य लोगमन, ईआ, हुन राज चो अधिकारी होऊन जाआ, जोन जगत चो मुर ले तुमचो काजे तिआर करा गेली से।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

परमेस्वर को सच्चो वचन ख जाननू

34 तब राजा अपनी दाहिनी ओर को लोग हुन से कहेगो, मोरो बाप ख किरपा पस्र हुन आ अर उ राज को अधिकारी हुन बनो, जे दुनिया को सुरूवात से तुमारो लाने तैयार करियो गयो हैं।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




मत्ती 25:34
68 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

कि जोन बचन अगम गिआनी चो बाटले बोला जाऊ रली, हुन पुरा होओ: “मय कहनी सांगतो काजे आपलो मुंह खोलें दें मय हुन गोठमन के जोन जगत चो मुर ले गुपत रली से उजागर करेंदे।”


आउर जोन कोनी बले घरमन, नाहले भाईमन, नाहले भईनमन, नाहले बुआ, नाहले आया, नाहले पिला-झिलामन, नाहले बेड़ामन के मोचो नाव चो काजे छांडुन दिलो से, हुनके सव गुना मिरेदे, आउर हुन अमर जीवना चो हकदार होयेदे।


हुन हुनमन ले बल्लो, “तुमी मोचो बटका थानले तो पिआ से, मान्तर आपलो उजा घाई आउर डेबरी घाई कोकीई बसातोर मोचो काम नुआय, मान्तर जेचो काजे मोचो बुआ चो बाटले तिआर करा गेली, हुनीमन चो काजे आय।”


“सिय्योन चो बेटी ले बला, ‘दक, तुचो राजा तुचो लगे ऐये से; हुन सोज आय, आउर गदाहा थाने बसलो से; मान्तर गदही चो पिला उपरे।’”


हुनचो मालिक हुनचो ले बल्लो, ‘धन्य, हे अच्छा आउर बिश्वास लायक दास, तुय खिन्डिक ने बिश्वास लायक रलीस; मय तुके खुबे तीजमन चो अधिकारी बनायेंदें। आपलो मालिक चो हरिक ने सामिल हो।’”


हुनचो मालिक हुनचो ले बल्लो, ‘धन्य, हे अच्छा आउर बिश्वास लायक दास, तुय थोड़े ने बिश्वास लायक रलीस; मय तुके खुबे तीजमन चो अधिकारी बनायें दें। आपलो मालिक चो हरिक ने सामिल हो।’”


तेबे राजा हुनमन के जबाप देयेदे, ‘मय तुमचो ले सते बलेंसें कि तुमी जोन मोचो ऐ नानी ले नानी भाईमन ले कोनी गोटक संगे करलास, हुन मोचो ची संगे करलास।’”


“तेबे हुन डेबरी बाट चो बितामन ले बलेदे, ‘हे सराप पड़लो लोगमन, मोचो पुरे ले हुन नी सरतो आईग ने जाते जाआ, जोन शयतान आउर हुनचो दूतमन चो काजे तिआर करा गेली से।


आउर हुनचो दोष पतर हुनचो मुण्ड चो उपरे लगाला, कि “ऐ यहूदीमन चो राजा ईशु आय”।


“मन फिरावा, कसनबल्लोने सरग चो राज लगे ईलीसे।”


ऐईकाजे जोन कोनी ऐ नानी ले नानी हुकुममन थानले कोनी गोटक के टुटादे, आउर असने ची लोगमन के सिकायदे, हुन सरग चो राज ने सपाय ले नानी बलाया जायेदे; मान्तर जोन कोनी हुन हुकुममन चो पालन करेदे आउर हुनके सिकायदे, हुनी सरग चो राज ने माहान बलाया जायदे।


जिदलदाय हुन हुता ले निकरून भाती बाट ने जाते रलो, तेबे गोटक माने हुनचो लगे पराते-पराते ईलो, आउर हुनचो पुरे मांडी टेकुन भाती हुनचो ले पचारलो, “हे बड़ीया गुरू, अमर जीवना चो हकदार होतो काजे मय काय करेंदे?”


मान्तर जेचो काजे तिआर कराय गेली से, हुनमन के छांडुन आउर कोनी के आपलो उजा आउर आपलो डेबरी पाट बसातोर मोचो काम नुआय।”


हुन बल्लो, “हव; मान्तर धन्य हुनमन आत जोन माहापुरू चो बचन सुनु आउर मानु आत।”


बल्ले जितरो अगम गिआनीमन चो लऊ जगत चो उपजास ले बहाया गेली से, सपाय चो लेखा ऐ जुग चो लोगमन ले धरा जाय दे,


“हे नानी गोहड़ी, नी डर; कसनबल्लोने तुमचो बुआ के ऐ भावली से, कि तुमके राज देओ।


“धन्य आय हुन राजा, जोन परबु चो नाव ले ऐऊ आय! सरग ने शान्ति आउर बादरी भुभन ने महिमा होओ!”


नतनएल हुनके जबाप दिलो, “हे रब्बी, तुय माहापुरू चो बेटा आस; तुय इस्राएल चो माहाराजा आस।”


येई काजे हुनमन खजुर चो खेंदामन धरला आउर हुनचो ले भेट करूक लाय निकरला, आउर चिचयाऊक मुरयाला, “होशाना! धन्य इस्राएल चो राजा, जोन परबु चो नाव ले ऐये से।”


हे बुआ, मय चाहायें से, कि जोनमन के तुय मोके दिली सीस, जोन थाने मय आसे हुन थाने हुनमन बले मोचो संगे रवत, कि हुनमन मोचो हुन महिमा के दकोत जोन तुय मोके दिली सीस, कसनबल्लोने तुय जगत चो उपजास ले पयले मोचो ले मया संगालीस।


मान्तर हुनमन चिचयाला, ‘निआ! निआ! हुनके कुरूस थाने चेगावा!’ पिलातुस हुनमन ले बल्लो, ‘काय मय तुमचो राजा के कुरूस थाने चेगाऊ आय?’ परधान याजकमन जबाप दिला, ‘राजा के छांडुन आमचो आउर कोनी राजा निआत।’”


ऐ हुनी परबु बले से जोन जगत चो मुर ले ऐ गोठमन चो खबर देते ईलो से।


“माहापुरू आपलो सेवा करू के उठाऊन भाती पयले तुमचो लगे पठालो, कि तुमनमन ले हरकोनी के हुनचो बुराईमन ले फिराऊन भाती आशीष देओ।”


आउर अगर पिला आंव तो हकदार बले, मान्तर माहापुरू चो हकदार आउर मसीह चो संगवारी हकदार आंव, कि जिदलदाय आमी हुनचो संगे दुख उठावां तेबे हुनचो संगे महिमा बले पावां।


हे भाईमन, मय ऐ बलें सें कि मास आउर लऊ माहापुरू चो राज चो अधिकारी नी होऊक सकोत, आउर नाशवान अमरता चो अधिकारी होऊक सके।


मान्तर जसन लिकलोर आसे, “जोन गोठमन आँईकमन नी दकली आउर कान नी सुनली, आउर जोन गोठमन माने चो मन ने नी चेगली, हुनीमन ची आत जोन माहापुरू आपलो मया संगातो बितामन काजे तिआर करलो से।”


काय तुमी नी जानास कि अनियायी लोग माहापुरू चो राज चो हकदार नी होदे? धोका नी खाआ; ना बेश्यागामी, ना मुरती पुजा करू, ना दुसर चो बायले नेतो बिता, ना लुच, ना पुरूषगामी,


डाहा, मतवारपन, खेल-कुद आउर ऐ मन चो असन दुसर-दुसर काम आसे, ऐ मन चो बारे ने मय तुमचो ले पयले ले बोलुन देयें से जसन पयले बोलुन बले चुकले से, कि असन-असन काम करतो बितामन माहापुरू चो राज चो हकदार नी होओत।


कसनबल्लोने तुमी ऐ जानास कि कोनी बेबीचारी, नाहले अशुद्ध लोग, नाहले लोभीई माने चो, जोन मुरती पुजा चो बराबर आय, मसीह आउर माहापुरू चो राज ने हक निआय।


कि तुमचो चाल-चलन माहापुरू चो लायक होओ, जोन तुमके आपलो राज आउर महिमा ने हाग देऊ आय।


अगर आमी धीरज ले सहते रवां तो हुनचो संगे राज बले करवां; अगर आमी हुनचो इन्कार करवां, तो हुन बले आमचो इन्कार करेदे;


अगम ने मोचो काजे धरम चो हुन मुकुट संगालोर आसे, जेके परबु जोन धरमी आउर नियायी आय, मोके हुन दिने देये दे, आउर मोके ची नाई मान्तर हुन सपाय के बले जोन हुनचो परकट होतो के लाड़ जानु आत।


काय हुनमन सपाय सेवा टहल करतो बिती आत्मामन नुआत, जोन मुक्ति करतो बितामन चो काजे सेवा करतो काजे पटाया जाऊ आय?


मान्तर हुनमन गोटक बड़ीया बल्लोने सरगर देश चो इच्छुक आत; ऐईकाजे माहापुरू हुनमन चो माहापुरू बलाय जातो ने हुनमन ले नी लाज होये, कसनबल्लोने हुन हुनमन चो काजे गोटक नंगर तिआर करलो से।


मान्तर आमी जोनमन बिश्वास करलु से, हुन विश्राम ने ओलुं से; जसन हुन बल्लो, “मय आपलो रीस ने किरिया खादले कि हुनमन मोचो विश्राम ने ओलुक नी सकदे।” अगर जगत चो उपजास चो समया ले हुनचो काम पुरा होऊन रये।


नाहले जगत चो उपजास ले धरून भाती हुनके घन-घन दुक उठाऊक पढ़ती; मान्तर ऐबे जुग चो आखरी ने हुन गोटक ची हार परकट होलो से, बल्ले आपलो ची बलिदान चो दुवारा पाप के लापी करून देओ।


हे मोचो लाड़रा भाईमन, सुना। काय माहापुरू ऐ जगत चो कंगालमन के नी चुनलो कि बिश्वास ने सवकारी आउर हुन राज चो हकदार हुआ, जेचो बायदा हुन हुनमन ले करलो से जोन हुनचो ले मया संगाय सोत?


आउर आपलो बिश्वास चो करलो फल आउर आत्मामन चो मुक्ति परापत करू आस।


खराप चो पलटा खराप नी करा आउर ना झगड़ा चो पलटा झगड़ा दिआस; मान्तर ऐचो पलटा आशीष ची दिआस, कसनबल्लोने तुमी आशीष चो हकदार होतो काजे हाग दिया गेलासास।


धरतनी चो हुन सपाय रतो बितामन, जोनमन चो नाव हुन मेमना चो जीवना चो किताब ने लिका नी गेली जोन जगत चो उपजास चो समया ले घात होलो से हुन पशु चो पुजा कर दे।


जोन पशु तुय दकली सीस हुन पयले तो रये मान्तर अदायं निआय, आउर अन्दकुप खोदरा ले निकरून भाती बिनाश ने पढ़े दे; आउर धरतनी चो रतो बितामन जेचो नाव जगत चो उपजास चो समया ले जीवन चो किताब ने लिका नी गेली, ऐ पशु चो ऐ दसा दकुन भाती कि पयले रये आउर अदायं निआय आउर फेर ऐये दे, घबरादे।


हुनचो फटीई आउर जांघ थाने ऐ नाव लिकलोर आसे: “राजामन चो राजा आउर परबुमन चो परबु।”


“जोन जय पावला हुनी ऐ तीजमन चो हकदार होय दे; आउर मय हुनचो माहापुरू होयें दें, आउर हुन मोचो बेटा होय दे।”


आउर हुनमन के आमचो माहापुरू चो काजे गोटक राज आउर याजक बनालो; आउर हुनमन धरतनी थाने राज करे सोत।”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ