2 हुनमन ने पांच मुरूक आउर पांच समजदार रवत।
2 ओ म पाँच बेवकूप अर पाँच समझदार हती।
“दका, मय तुमके मेंडामन चो असन बिगवामन चो मंजी ने पटायें से, ऐईकाजे सांपमन चो असन अकल बिता आउर परेयांमन चो असन सोज बना।
“आउर हुन बिश्वास लायक आउर अकल बिता दास कोन आय, जोन के मालिक आपलो नवकर चाकरमन उपरे सरदार ठेबालो कि समया ने हुनमन के भात देओ?
मुरूकमन आपलो मशालमन तो धरला, मान्तर आपलो संगे तेल नी धरला;
मान्तर समजदारमन आपलो मशालमन चो संगे आपलो चिमनीमन ने तेल बले भरला।
मान्तर समजदारमन जबाप दिला, ‘बिलकुल ऐ आमचो आउर तुमचो काजे पुरा नी होये; अच्छा तो ऐ आय कि तुमी बिकतो बितामन चो लगे जाऊन भाती आपलो काजे घेनुन धरा।’
हुनमन निकरला सोत तो आमची थानले, मान्तर आमीमन थानचो रला नाई; कसनबल्लोने माना हुनमन आमीमन थानो होता, तेबे आमचो संगे रता; मान्तर निकरून ऐईकाजे गेला कि ऐ परकट होओ कि हुनमन सपाय आमीमन थानो नुआत।
मान्तर अगर तुमी सपाय गोठ गोटक हार जानलासास, तेबे बले मय तुमके ऐ गोठ चो सुरता दियातोर चाहाय से कि परबु गोटक कुल मिस्र देश ले बचालोर पाचे बिश्वास नी आनतो बितामन के नष्ट करून दिलो।