8 ऐ सपाय गोठमन डण्डमन चो मुर होये दे।
8 यी सब बात हुन दुख हुन को सुरू से होऐ।
कसनबल्लोने जाति उपरे जाति, आउर राज उपरे राज चड़ाई करे दे। सपाय जगा भुईं डोल होये दे, आउर अकाल पड़े दे। ऐ तो दुक डण्डमन चो मुर होये दे।
मान्तर ऐ सपाय गोठमन ले पयले हुनमन मोचो नाव चो लागुन तुमके धर दे, आउर कन्दरा दे, आउर आराधना घरमन ने सोप दे, आउर जयलघर ने ढ़पादे, आउर राजामन आउर राजपालमन चो पुरे नेदे।
जिदलदाय लोग बोलते रदे, “अच्छा आय, आउर काई डर निआय,” तेबे हुनमन उपरे हटात्रे बिनाश ऐऊन पड़े दे, जसन परकार देंहबारी चो उपरे दुका; आउर हुनमन कोनी रीति ले नी बाचदे।
हे सवकारमन सुना तो, तुमी आपलो ऐतो बिती कलेशमन थाने चिचयाऊन-चिचयाऊन भाती गागा।