4 ईशु हुनमन के जबाप दिलो, “खबड़दार राहा! कोनी तुमके नी भरमाऊक सकोत,
4 यीसु न उन ख कय्हो दियो, सतरक रहनू कुई तुम ख कोई नी बहकाऐ,
कसनबल्लोने झूठा मसीह आउर फंदी अगम गिआनी उठून उबा हो दे, आउर चिना आउर भयंकर काम दका दे कि अगर होऊक सको तो चुनलो बितामन के बले भरमादे।
हुन बल्लो, “तिआर राहा कि भरमाया नी जाआ, कसनबल्लोने खुबे असन मोचो नाव ले ऐऊन भाती बोल दे, ‘मय हुनी आंय,’ आउर ऐ बले कि, ‘समया लगे अमरली से।’ तुमी हुनमन चो पाट-पाट नी जाआ।
कसनबल्लोने अगर कोनी काई नी होलो थाने बले आपन खुद के काई समजु आय, तो आपन खुद के धोका देऊ आय।
तेबे आमी पहिल ले लेका नी रऊँ जोन मानेमन चो ठग-बिदया आउर चलाक ले, हुनमन चो भरम चो फान्दामन चो आउर उपदेश चो हरकोनी लेहरा ले उदलाया आउर ऐ बाटे-हुन बाटे किन्दराया जाऊ आहास।
कोनी तुमके फकाहा गोठमन ले धोका नी दे ओत, कसनबल्लोने ऐई काममन चो लागुन माहापुरू चो रीस हुकुम नी मानतो बितामन चो उपरे भड़कु आय।
कोनी माने दीनता आउर सरग दूतमन चो पुजा कराऊन तुमके दौड़ चो करलो फल ले धुर नी करोत। असन माने दकलो बिती गोठमन ने लगुन रऊ आय आउर आपलो देंह चो समज थाने फोकाहा फुलु आय,
चेत ने राहा कि कोनी तुमके हुन तत्व गिआन आउर फकाहा धोका चो लागुन आपलो अहेर नी बना ओत, जोन मानेमन चो रीति बिदीमन आउर संवसार चो मुर सिक्या चो अनुसार तो आय, मान्तर मसीह चो अनुसार नुआय।
कोनी रीति ले काचीई धोका ने नी ईआ, कसनबल्लोने हुन दिन नी ऐये जिदलदाय ले धरम चो तियाग नी होये, आउर हुन अधरमी चो माने बल्ले बिनाश चो पिला परकट नी होओ।
हे लाड़रा मन, हरकोनी आत्मा थाने बिश्वास नी करा, मान्तर आत्मामन के परका कि हुनमन माहापुरू चो बाटले आय कि नुआय; कसनबल्लोने खुबे असन फंदी अगम गिआनी जगत ने निकरून उबला सोत।