“अगर रूक के अच्छा बोला, तेबे हुनचो फर के बले अच्छा बोला, नाहले रूक के खराप बोला, तेबे हुनचो फर के बले खराप बोला; कसनबल्लोने रूक आपलो फर ची ले चिताया जाऊ आय।
अच्छा माने आपलो मन चो अच्छा भण्डार ले अच्छा गोठमन निकराऊ आय, आउर खराप माने आपलो मन चो खराप भण्डार ले खराप गोठमन निकराऊ आय; कसनबल्लोने जोन मन ने भरली से हुनी हुनमन चो मुंह ने ऐऊ आय।
आउर हे लाडरामन, जिदलदाय कि ऐ बायदामन आमके मिरली से, तो ईआ, आमी आपन खुद देंह आउर आत्मा चो सपाय मईल ले शुद्ध करूं, आउर माहापुरू चो भय संगाते-संगाते पवितरता के सिद्ध करूं।
तेबे ईआ, आमी सत मन आउर पुरा बिश्वास चो संगे, आउर बिबक चो दोष लापी करतो काजे कारजा थाने छिड़काव धरून भाती, आउर देंह के शुद्ध पानी ले धुआऊन भाती माहापुरू चो लगे जाऊ।