24 हे काना बाट दकाऊमन, तुमी मछर के तो छानुन देये सास, मान्तर ऊंट के गिरुन जाय सास।
24 अरे अंधा अगुवा हुन, तुम मच्छर ख ते छान डाल हैं, पर ऊँट ख निगल जाव हैं।
हुनमन के जाऊक दिआस; हुनमन काना बाट दकाऊ आत आउर काना अगर काना के बाट दकाओ, तेबे दुनो खोदरा ने घसरुन पड़दे।”
तुमचो ले फेर बलेंसें कि माहापुरू चो राज ने सवकार चो ओलतोर ले ऊंट चो सुजी चो नाका थानले निकरून जातोर सरल आय।”
“हे काना बाट दकाऊमन, तुमचो उपरे हाय! जोन बोलु आस कि अगर कोनी मंदिर चो किरिया खाये दे तेबे काई नुआय, मान्तर अगर कोनी मंदिर चो सोना चो किरिया खाये दे तेबे हुनचो ले बन्दुन जायेदे।
जिदलदाय तुचो ची आँईक ने चिपड़ा आसे, तो तुय आपलो भाई ले कसन बोलुक सकीस, ‘आव मय तुचो आँईक ले कचरा निकराऊन देयेंदे?’
तेबे हुनमन ईशु के कैफा चो लगे ले किला बाटे नीला, आउर बड़े बिहान चो समया रये, मान्तर हुनमन खुद किला चो भीतरे नी गेला बल्ले अशुद्ध नी होओत मान्तर फसह खाऊक सकोत।
तेबे हुनमन फेर चिचयाऊन भाती बल्ला, “ऐके नाई मान्तर आमचो काजे बरअब्बा के छांडुन देस।” आउर बरअब्बा डाकु रलो।
मान्तर धरतनी हुन बायले लेकी चो सायता करली, आउर आपलो मुंह खोलुन भाती हुन लंदी के जोन बोड़ासाप आपलो मुंह ले बोहड़ाऊन रये पिवली।