18 ईशु हुनमन चो दुष्टता जानुन भाती बल्लो, “हे कपटीमन, मोके केंव परके सास?
18 यीसु न उनको बुरी जान ख कय्हो, “अरे कपटी हुन, मोखा का। हे परख हैं?
ऐ जानुन भाती ईशु हुता ले गेलो। आउर खुबे लोग हुनचो पाट-पाट गेला, आउर हुन सपाय के चेंगा करलो,
तेबे फरीसी हुनचो परीक्षा करतो काजे लगे ऐऊन भाती बोलुक मुरयाला, “काय हर गोटक कारन ले आपलो बायले के छांड़तोर अच्छा आय?”
ऐईकाजे आमके सांग कि तुय काय समज सीस? राजा के कर देतोर नगत आय कि नुआय।”
कर चो सिक्का मोके दकाआ।” तेबे हुनमन हुनचो लगे गोटक दीनार धरून ईला।
फेर हुन गोटक आउर के पठालो; हुनमन हुनके मारून पोकाला। तेबे हुन आउर खुबे के पठालो; हुनमन थानले हुनमन कितलो के पेटला, आउर कितलो के मारला।
ईशु तुरते आपलो आत्मा ने जानलो कि हुनमन आपलो-आपलो मन ने असन बिचार करे सोत, आउर हुनमन ले बल्लो, “तुमी आपलो-आपलो मन ने ऐ बिचार केंव करेसास?
आउर दका, गोटक नियमकारी उठलो आउर ऐ बोलुन भाती हुनचो परीक्षा करूक मुरयालो, “हे गुरू, अमर जीवना चो हकदार होतो काजे मय काय करेंदे?”
हुन हुनमन चो चलाकी के परकुन भाती हुनमन ले बल्लो,
ईशु हुनमन चो मन चो गोठमन जानुन भाती, हुनमन ले बल्लो, “तुमी आपलो मनमन ने काय बिचार करेसास?
मान्तर ईशु हुनमन चो मन चो बिचार जानलो, आउर गोटक लेका के धरून भाती आपलो लगे उबा करलो,
आउर हुनके जरूरी नी रली कि माने चो बारे ने कोनी गोहई दे ओत, कसनबल्लोने हुन खुदे ची जानते रये कि माने चो मन ने काय आसे?
हुनमन हुनके परकतो काजे ऐ गोठ बल्ला बल्ले हुनचो उपरे दोष लगातो काजे कोनी गोठ पाओत। मान्तर ईशु लोऊन भाती अंडकी ले भूईं थाने लिकुक मुरयालो।
पतरस हुनके बल्लो, “ऐ काय गोठ आय कि तुमी दुनो परबु चो आत्मा चो परीक्षा चो काजे एक करलास? दक, तुचो मुनुक चो माटी देतो बितामन दुआर ची थाने उबा आसोत, आउर तुके बले बाहरे नेदे।”
“मय हुनचो पिलामन के मारून देयेंदे; तेबे सपाय कलीसियामन जानेदे कि देंह आउर मन चो परकतो बिता मय ची आंय, आउर मय तुमनमन ले हरकोनी के हुनचो काममन चो अनुसार पलटा देयदे।”