5 फेर हुन दुसर आउर तीसर पाहार चो लगे निकरून भाती असने ची करलो।
5 अऊर वी वहा से गया। करी बन बारा बजिया अऊर तीन बजिया भी ओ न बारा निकल ख असो ही करियो।
आउर हुनमन ले बल्लो, ‘तुमी बले दाख चो बनवाड़ी ने जाहा, आउर जोन काई ठीक आसे, तुमके देयें दें।’ आउर हुनमन बले गेला।
गोटक घंटा दिन रली हुन फेर निकरून भाती दुसरमन के उबा पावलो, आउर हुनमन ले बल्लो, ‘तुमी केंव ऐथा दिनभर बेकार उबा रलास?’ हुनमन हुनचो ले बल्ला, ‘ऐईकाजे कि कोनी बले आमके भुती थाने नी लगाला।’
दुसर पाहार ले धरून भाती तीसर पाहार ले हुन पुईतराय देश ने अंधार छाऊन रली।
हुन हुनमन ले बल्लो, “जो, तेबे दका से।” तेबे हुनमन जाऊन भाती हुनचो रतो जगा के दकला, आउर हुन दिने हुनचो संगे रवत। ऐ दस घंटा चो लगे-लगे रये।
ईशु जबाप दिलो, “काय दिन चो बारा घंटा नी होये? अगर कोनी दिन ने हिन्डो तो ठोकर नी खाये, कसनबल्लोने ऐ जगत चो उजर दकु आय।
आउर याकूब चो चुंआ बले हुताय रली। आउर ईशु बाट चो थाकुन भाती हुन चुंआ थाने असने ची बसुन दिलो। ऐ गोठ मुंडे बेरा चो लगे-लगे होली।
हुन दिन चो तीसर पाहार चो लगे दरशन ने सयगो दकलो कि माहापुरू चो गोटक सरगदूत हुनचो लगे भीतरे ऐऊन भाती बले से, “ऐ कुरनेलियुस!”
दुसर दिने, जिदलदाय हुनमन हिन्ड़ते-हिन्ड़ते नंगर लगे अमरला, तेबे दुसर पाहार चो लगे पतरस छानी उपरे पारथना करूक चेगलो।
पतरस आउर यूहन्ना तीसर पाहार पारथना चो समया मंदिर ने जाते रवत।