11 जिदलदाय मिरली तेबे हुनमन घर चो मालिक उपरे गुरमुरुन भाती बोलुक मुरयाला,
11 जब मिलो ते वी घर स्वामी पर कुड़कुड़नो ख कहन लगो।
जोन पयले ईला हुनमन ऐ समजला कि आमके खुबे मिरेदे, मान्तर हुनमन के बले गोटक-गोटक दीनार ची मिरली।
‘ऐ पाटे चो लोगमन गोटक ची घंटा काम करला, आउर तुय हुनमन के आमचो बराबर करून दिलीस, जोनमन दिनभर चो बोजा उठाला आउर घाम कटलाला?’”
कसनबल्लोने ऐ इतर तो तीन सव दीनार ले जादा रेट ले बिकुन भाती कंगालमन ने बाटुन देऊक सकते रऊँ।” आउर हुनमन हुनके खिजुक मुरयाला।
मान्तर फरीसी आउर शास्तरी गुरमुराऊन भाती बोलुक मुरयाला, “ऐ तो पापीमन ले मीलु आय आउर हुनमन चो संगे खाऊ बले आय।”
ऐ दकुन भाती सपाय लोग गुरमुराऊन भाती बोलुक मुरयाला, “हुन तो गोटक पापी माने चो थाने जाऊन उतर लो से।”
ऐ थाने फरीसी आउर हुनमन चो शास्तरी, हुनचो चेलामन ले ऐ बोलुन भाती घुरमुरूक मुरयाला, “तुमी कर धरू बितामन आउर पापीमन चो संगे केंव खाऊ पिऊ आहास?”
ऐईकाजे यहूदी हुनचो उपरे गुरमुरयाला, कसनबल्लोने हुन बोलु रलो, “जोन रोटी सरग ले उतरली, हुनी मय आय।”
ईशु आपलो मन ने ऐ जानुन भाती कि मोचो चेलामन आपस ने ऐ गोठ थाने घुरमुरू आत, हुन पचारलो, “काय ऐ गोठ ले तुमके ठोकर लगली से?
मान्तर यहूदी भीड़ के दकुन भाती डाह ले भरला, आउर निन्दा करते-करते पौलुस चो गोठमन चो बिरूद ने बोलुक मुरयाला।
आउर हुनमन दुसर जातिमन ले हुनमन चो मुक्ति चो काजे गोठमन करतो ले आमके ठेबाऊ आत कि सदा आपलो पापमन चो नाप भरते रवत; मान्तर हुनमन उपरे माहापुरू चो भयंकर घोर रिस ऐऊन पहुँचली से।
ऐमन तो असंतुष्ट, गुरमुरतो बितामन, आउर आपलो मनमानी चो अनुसार चलु बितामन आत, आउर आपलो मुंह ले घमण्ड चो गोठमन बोलु आत, आउर हुनमन लाब चो काजे मुंह दका बड़ाई करू आत।