तेबे हुन जाऊन भाती आपलो ले आउर खराप सात दुष्टआत्मामन के आपलो संगे धरून ऐऊ आय, आउर हुनमन हुन थाने ओलुन भाती हुता डेरा करू आत, आउर हुन माने चो पाटे चो हालत पयले ले बले खराप होऊन जाऊ आय। ऐ जुग चो घिन-घिना लोगमन चो हाल बले असने ची होये दे।”
जिदलदाय हुनमन उपास संगे परबु चो उपास करते रवत, तेबे पवितर आत्मा बल्लो, “मोचो काजे बरनबास आउर शाऊल के हुन काम चो काजे अलग करा जेचो काजे मय हुनमन के हाग दिले से।”
तुमी एक दुसर ले अलग नी राहा; मान्तर मात्र खिन्डिक समया ले आपस चो सलाह ले कि पारथना चो काजे छुट्टी मिरो, आउर फेर गोटक संगे राहा; असन नी होओ कि तुमचो अधिरजा चो लागुन शयतान तुमके परको।