25 आउर ईशु राती चो चवथा पाहार झील थाने हिन्ड़ते-हिन्ड़ते हुनमन चो लगे ईलो।
25 अऊर यीसु रात ख चऊथ पहर झील पर चलत भयो उन ख पास आयो।
मान्तर ऐ जानुन राआ कि अगर घर चो मालिक जानते रतो कि चोर कोन पाहार ऐये दे तेबे चेता रतो, आउर आपलो घरे चोरी होऊक नी देतो।
ऐईकाजे चेत ने राहा, कसनबल्लोने तुमी नी जानास कि घर चो मालिक केबे ऐये दे, संझ के नाहले अधघर राती के, नाहले कुकड़ा बासतो समया नाहले बड़े बिहाने।
जिदलदाय हुन दकलो कि हुनमन घाटुन-घाटुन घबराऊन गेला सोत, कसनबल्लोने लेहरा हुनमन चो पुरे ले रली, तेबे राती चो चार पाहार चो लगे हुन झील थाने हिन्ड़ते-हिन्ड़ते हुनमन चो लगे ईलो; आउर हुनमन ले पुरे निकरून जाऊक चाहते रलो।
अगर हुन राती चो दुसर पाहार नाहले तीसर पाहार ने ऐऊन भाती हुनमन के चेता रते पाओ, तेबे हुन दास धन्य आय।
जिदलदाय हुनमन घाटते-घाटते तीन-चार मील चो लग-भग निकरून गेला, तेबे हुनमन ईशु के झील थाने हिन्ड़ते आउर ड़ोंगा चो लगे ऐतोर दकला, आउर डरला।
हुनचो हाथ ने गोटक नानी असन खोललो बिती किताब रली। हुन आपलो उजा पाँय समुन्द थाने आउर डेबरी धरतनी थाने संगालो,
जोन सरगदूत के मय समुन्द आउर धरतनी थाने उबा दकुन रये, हुन आपलो उजा हाथ सरग चो बाटे उठालो,
जोन शब्द के मय सरग ले बोलतोर सुनुन रये, हुन फेर मोचो संगे गोठयाऊक मुरयालो, “जा, जोन सरगदूत समुन्द आउर धरतनी थाने उबा आसे, हुनचो हाथ थानो खोललो बिती किताब धर।”