51 “काय तुमी ऐ सपाय गोठमन के समजलास?” चेलामन जबाप दिला, “हव।”
51 “का तुम लोग यू सब बात समझ गया?” चेला हुन कय्हो “हव”।
हुन जबाप दिलो, “तुमके सरग राज चो भेदमन चो समज दिया गेली से, मान्तर हुनमन के नाई।
जोन कोनी राज चो बचन सुनुन भाती नी समजे, हुनचो मन ने जोन काई बुनलोर रये, हुनके हुन दुष्ट ऐऊन भाती झिकुन नेऊ आय। ऐ हुनी आय, जोन बाट चो रेटे बुनलोर रये।
आउर हुनमन के आईग चो कुण्ड ने पकादे। जोन थाने गागतोर आउर दात कड़रतोर होयेदे।
फेर ईशु हुनमन ले बल्लो, “ऐईकाजे सपाय शास्तरी जोन सरग राज चो चेला बनलो से, हुन घर चलाऊ बिता चो असन आय जोन आपलो भण्डार ले नवा आउर जुना तीजमन निकराऊ आय।”
काय तुमी नी जानास कि जोन काई मुंह ने जाये से हुनी पेट ने पडु आय, आउर झाड़ा बाटले निकरून जाऊ आय?
तुमी केंव नी समजास कि मय तुमचो ले रोटी चो बारे ने नी बल्ले, मान्तर ऐ कि तुमी फरीसीमन आउर सदूकीमन चो खमीर ले खबड़दार राआ।”
“ऐईकाजे जिदलदाय तुमी हुन उजरातो बिती खराप तीज के जेचो चरचा दानिय्येल अगम गिआनी चो बाटले होऊ रली, पवितर जगा ने उबा होलोर दका (जोन पढ़ो, हुन समजो),
आउर बिना कहनी बोललोर हुन हुनमन ले काई बले नी बोलते रलो; मान्तर ऐकला ने हुन आपलो निज चेलामन के सपाय गोठमन चो मतलब सांगते रलो।
हुन हुनमन ले बल्लो, “काय तुमी बले असन अबुज आहास? काय तुमी नी समजास कि जोन तीजमन बाहार ले माने चो भीतरे जाऊ आय, हुन हुनके अशुद्ध नी करूक सके?
आमी ऐ बले जानु से कि माहापुरू चो बेटा ईलो से आउर हुन आमके अकल दिलो से कि आमी हुन सत के चिताऊ; आउर आमी हुन थाने जोन सत आय, बल्लोने हुनचो बेटा ईशु मसीह ने रऊँ आंव। सत माहापुरू आउर अमर जीवना ऐई आय।