हुन बल्लो, “तुमके माहापुरू चो राज चो भेदमन चो समज दिया गेली से, मान्तर दुसरमन के कहनीमन ने सुनाया जाऊ आय, ऐईकाजे कि ‘हुनमन दकते-दकते बले नी दकोत, आउर सुनते-सुनते बले नी समजोत।’
“मय ऐ गोठमन तुमचो ले कहनीमन ने सांगले से, मान्तर हुन समया ऐये से कि मय तुमचो ले फेर कहनीमन ने नी बलेंदें, मान्तर खुलुन भाती तुमके बुआ चो बारे ने सांगेंदें।