1 हुनी दिने ईशु घर ले निकरून भाती गलील चो झील चो कटा जाऊन बसलो।
1 यीसु उईच दिन घर से निकलियो अऊर झील को किनार म बठ गयो।
कसनबल्लोने जोन कोनी मोचो सरग चो बुआ चो इच्छा थाने चले दे, हुनी मोचो भाई, आउर मोचो भईन, आउर मोचो आया आय।”
तेबे हुन भीड़ के छांडुन भाती घर ने ईलो, आउर हुनचो चेलामन हुनचो लगे ऐऊन भाती बल्ला, “बेड़ा ने रान बीज चो कहनी आमके समजाऊन देस।”
जिदलदाय हुन घर ने अमरलो, तेबे हुन कानामन हुनचो लगे ईला, आउर ईशु हुनमन ले बल्लो, “काय तुमके बिश्वास आसे कि मय ऐ करूक सकें?” हुनमन हुनचो ले बल्ला, “हव, परबु!”
हुन फेर निकरून भाती झील चो रेटे गेलो, आउर सपाय भीड़ हुनचो लगे ईली, आउर हुन हुनमन के उपदेश देऊक मुरयालो।