20 हुन हुनमन चो बिश्वास दकुन भाती हुनचो ले बल्लो, “हे माने, तुचो पाप छमा होली।”
20 ओ न उनको भरोसा देख ख ओ से कहयो, “अरे इंसान जा तोरा पाप माप हो गया।”
आउर दका, कितलो लोग लकवा चो गोटक रोगी के खटिया थाने सुआऊन भाती हुनचो लगे आनला। ईशु हुनमन चो बिश्वास दकुन भाती, हुन लकवा चो रोगी ले बल्लो, “हे बेटा, हिम्मत बांद; तुचो पाप छमा होली।”
सरल काय आय? ऐ बोलतोर, ‘तुचो पाप छमा होली’, नाहले ऐ बोलतोर, ‘उठ आउर हिन्ड़ा बुला हो।’
ईशु हुनमन चो बिश्वास दकुन भाती हुन लकवा चो रोगी के बल्लो, “हे बेटा, तुचो पाप छमा होली।”
आउर हुन बायले लेकी ले बल्लो “तुचो पाप छमा होली।”
आउर हुनके जरूरी नी रली कि माने चो बारे ने कोनी गोहई दे ओत, कसनबल्लोने हुन खुदे ची जानते रये कि माने चो मन ने काय आसे?
ऐ गोठमन चो पाचे हुन ईशु के मंदिर ने मिललो। ईशु हुनचो ले बल्लो, “दक, तुय चेंगा होली सीस; फेर ले पाप नी कर, असन नी होओ कि ऐचो ले कोनी बड़े बिपत्ति तुचो उपरे ऐऊन पड़ो।”
हुन हुता अमरून भाती आउर माहापुरू चो अनुग्रह के दकुन भाती हरिक होलो, आउर सपाय के उपदेश दिलो कि तन-मन लगाऊन भाती परबु ले लेपटून राहा।
हुन पौलुस के गोठयाते सुनते रलो। पौलुस हुनचो बाटे नंजरगड़ान दकलो कि हुनके चेंगा होऊन जातोर बिश्वास आसे,
जेचो तुमी काई छमा करू आस हुनके मय बले छमा करू आंय, कसनबल्लोने मय बले जोन काई छमा करले से, अगर करले से, तो तुमचो कारन मसीह चो जगा ने होऊन भाती छमा करलो से।
आउर अगर कोकीई कोचीई उपरे दोष देतोर कोनी कारन आसे, तेबे गोटक दुसर चो सहा आउर गोटक दुसर चो अपराध छमा करा; जसन परबु तुमचो अपराध छमा करलो, असने ची तुमी बले करा।
बल्ले कोनी बोलुक सके, “तुके बिश्वास आसे आउर मय करम करेंसे।” तुय आपलो बिश्वास मोके करम बिना तो दकाव; आउर मय आपलो बिश्वास आपलो करममन चो दुवारा तुके दकायेंदें।