50 तेबे हुन हुनमन के बैतनिय्याह तक बाहरे नीलो, आउर आपलो हाथ उठाऊन भाती हुनमन के आशीष दिलो;
50 तब उ उनका बैतनिय्याह तक ले गयो, अर अपनो हात उठा ख उन ख आसीस दियो;
तेबे हुन हुनमन के छांडुन भाती नंगर चो बाहरे बैतनिय्याह ने गेलो आउर हुताय रात बिता लो।
आउर हुन हुनमन के कोरा ने धरलो, आउर हुनमन चो उपरे हाथ संगाऊन भाती हुनमन के आशीष दिलो।
जिदलदाय हुन यरूशलेम चो लगे, जैतून डोंगरी उपरे बैतफगे आउर बैतनिय्याह चो लगे ईला तेबे हुन आपलो चेलामन थानले दुय झान के ऐ बोलुन भाती पठालो,
आउर हुनमन के आशीष देते-देते हुन हुनमन ले अलगे होलो आउर सरग उपरे उठाऊन निया गेलो।
तेबे हुनमन जैतून नाव चो डोंगरी ले जोन यरूशलेम चो लगे गोटक सब्त चो दिन चो लापी ने आसे, यरूशलेम ने ईला।
ऐ बोलुन भाती हुन हुनमन चो दकते-दकते उपरे उठाया गेलो, आउर बादरी हुनके हुनमन चो आँईक ले लुकाली।
ऐईकाजे मय चाहायें से कि हर जगा माने, बिना रीस आउर झगड़ा चो पवितर हाथमन के उठाऊन भाती पारथना करोत।