9 हुन हुनचो ले खुबे असन गोठमन पचारते रये, मान्तर हुन हुनके काई बले जबाप नी दिलो।
9 उ ओसे ढ़ेर सारी बात पुछते रयो, पर ओ न ओ ख कुछ नी उय्हो।
जिदलदाय परधान याजक आउर पुरनिमन हुनचो उपरे दोष लगाते रवत, तेबे हुन काई जबाप नी दिलो।
मान्तर हुन हुनके गोटक गोठ चो बले जबाप नी दिलो, ऐ थानले कि मुखिया के बड़े अकचकित होली।
“पवितर तीज कुकूरमन के नी दिआस, आउर आपलो मोती बराहांमन चो पुरे नी पकाहा; असन नी होओ कि हुनमन हुनके पाँयमन खाले रोमदोत आउर पलटून भाती तुमके चिरून देयदे।”
ईशु फेर काई जबाप नी दिलो; ऐथा तक कि पिलातुस के खुबे अकचकित होली।
हुन हुनमन ले बल्लो, “जाऊन भाती हुन लोकड़ली के बोलुन दिआस कि दक, मय आजी आउर काली दुष्टआत्मामन के निकरा ते आउर बेमारमन के चेंगा करें से, आउर तीसर दिन आपलो काम पुरा करें दें।
परधान याजक आउर शास्तरी उबा होला जीव जान ले हुनचो उपरे दोष लगाते रला।
आउर फेर किला चो भीतरे गेलो आउर ईशु ले बल्लो, “तुय काहां चो आस?” मान्तर ईशु हुनके काई बले जबाप नी दिलो।
पवितर शास्त्र चो जोन “हुन मेंडा चो समान पुजाय होतो काजे अमराया गेलो, आउर जसन मेमना आपलो ऊन कतरातो बितामन चो पुरे ओगाय रऊ आय, असने ची हुन बले आपलो मुंह नी खोललो।
हुन झगड़ा सुनुन भाती झगड़ा नी करते रये, आउर दुख उठाऊन भाती काकीई बले धमकी नी देते रये, मान्तर आपन खुद के सते नियायी चो हाथ ने सोपते रये।