6 ऐ सुनुन भाती पिलातुस पचारलो, “काय ऐ माने गलीली आय?”
6 यू सुन ख पिलातुस न पूछो, “काहे यू अदमी गलीली हैं?”
पतरस बाहरे दुआर ने बोसुन रलो कि गोटक दासी हुनचो लगे ईली आउर बल्ली, “तुय बले ईशु गलीली चो संगे रलीस।”
हुन समया खिन्डिक लोग ऐऊन अमरला, आउर हुनचो ले हुन गलीलीमन चो चरचा करूक मुरयाला, जोनमन चो लऊ पिलातुस हुनी ची मन चो बलिदान चो संगे मिसाऊ रलो।
मान्तर हुनमन आउर बले जमखम ले बोलुक मुरयाला, “ऐ गलील ले धरून भाती ऐथा ले पुईतराय यहूदिया ने उपदेश देऊन-देऊन भाती लोगमन के भड़काऊ आय।”
आउर ऐ जानुन भाती कि हुन हेरोदेस चो अधिकार चो आय, हुनके हेरोदेस चो लगे पठाऊन दिलो, कसनबल्लोने हुन दिनमन ने हुन बले यरूशलेम ने रये।
हुनचो पाचे नाव लिकाई चो दिनमन ने यहूदा गलीली उठलो, आउर खिन्डिक लोग आपलो बाटे करलो; हुन बले नष्ट होऊन गेली आउर जितरो लोग हुनके मानते रवत, सपाय जत-खत होऊन गेली।