13 पिलातुस परधान याजकमन आउर सरदारमन आउर लोगमन के हाग देऊन भाती हुनमन ले बल्लो,
13 पिलातुस न मुखिया याजक हन, अर अदमी हुन ख बुला ख उनखा कय्हो,
पिलातुस हुनमन ले बल्लो, “केंव, ऐ काय गलती करलो से?” मान्तर हुनमन आउर बले चिचयाला, “हुनके कुरूस थाने चेगाऊन देस!”
लोग उबा-उबा दकते रवत, आउर सरदार बले मजाक करून-करून बलते रवत, “ऐ दुसरमन के बचालो, अगर ऐ माहापुरू चो मसीह आय, आउर हुनचो चुनलो बिता आय, तो आपन खुद के बचा ओ।”
आउर परधान याजकमन आउर आमचो सरदारमन हुनके धराऊन दिला कि हुनचो उपरे मरना चो हुकुम दिया जाओ; आउर हुनके कुरूस उपरे चेगाला।
तेबले बले अधिकारीमन थानले खुबेमन हुनचो उपरे बिश्वास करला, मान्तर फरीसीमन चो लागुन उजागर ने नी मानते रवत, काहांय असन नी होओ कि हुनमन आराधना घर थानले निकराया जाओत।
पिलातुस हुनचो ले बल्लो, “सत काय आय?” ऐ बोलुन भाती हुन फेर यहूदीमन चो लगे निकरून गेलो आउर हुनमन ले बल्लो, “मय तो हुनचो ने काई दोष नी पायें।”
तेबे पिलातुस फेर बाहरे निकरून भाती लोगमन ले बल्लो, “दका, मय हुनके तुमचो लगे फेर बाहरे आने से; बल्ले तुमी जाना कि मय हुनचो ने काई बले दोष नी पायें।”
फरीसीमन ने नीकुदेमुस नाव चो गोटक माने रलो, जोन यहूदीमन चो सरदार रलो।
मान्तर दका, हुन तो खुलम खुला गोठमन करू आय आउर कोनी हुनके काई नी बलोत। काय सरदारमन सत-सत जानला सोत कि ऐई मसीह आय?
काय सरदारमन नाहले फरीसीमन थानले कोनी बले हुनचो उपरे बिश्वास करला से?
कसनबल्लोने यरूशलेम चो रतो बितामन आउर हुनमन सरदारमन, ना हुनके चिताला आउर ना अगम गिआनीमन चो गोठमन समजला, जोन हर सब्त चो दिने पढ़ा जाऊ आय, ऐईकाजे हुनके दोषी ठेबाऊन भाती हुन गोठमन के पुरा करलो।
अदायं हे भाईमन, मय जाने से कि ऐ काम तुमीमन अगिआन ने करलास, आउर असने ची तुमचो सरदारमन बले करला।
दुसर दिन असन होली कि हुनमन चो सरदार आउर पुरनिमन आउर शास्तरी।
तेबे पतरस पवितर आत्मा ले भरपूर होऊन भाती हुनमन ले बल्लो,