26 जसन नूह चो दिनमन ने होऊ रये, असने ची माने चो बेटा चो दिनमन ने बले होये दे।
26 जसो नूह को बखत म भयो रा, वसो ही इंसान को पोरिया को दिन हुन म भी होयगो।
आउर हुन चेलामन ले बल्लो, “हुन दिनमन ऐये दे, जोन थाने तुमी माने चो बेटा चो दिनमन थानले गोटक दिन के दकुक चाहा से, आउर नी दकुक सका से।
कसनबल्लोने जसन बिजली बादरी चो गोटक छोर ले बरून भाती बादरी चो दुसर छोर तक बरू आय, असने ची माने चो बेटा बले आपलो दिन ने उजागर होये दे।
जोन दिन ले नूह जाहाज ने नी चेगु रये, हुन दिन तक लोग खाते-पिव ते रवत, आउर हुनमन ने बिहा होते रये। तेबे जल परलय ऐऊन भाती हुन सपाय के नष्ट करली।
“तुमचो थानले असन कोन आय, जेचो दास नांगर फान्दतो नाहले मेंडामन चराते रओ, आउर जिदलदाय हुन बेड़ा ले ऐओ, तेबे हुनचो ले बोलो, ‘तुरते ऐऊन भाती भात खाऊक बस’?
मय तुमचो ले बलेंसें, हुन तुरते हुनमन चो नियाय चुकाय दे। तेबले बले माने चो बेटा जिदलदाय ऐये दे, तेबे काय हुन धरतनी थाने बिश्वास पाये दे?”
बिश्वास ची ले नूह हुन गोठमन चो बारे ने जोन हुन समया दका नी पड़ते रली, धमकी पाऊन भाती भक्ति चो संगे आपलो घरलोगमन चो बचाव काजे जाहाज बनालो, आउर हुनचो दुवारा हुन संवसार के दोषी ठेबालो; आउर हुन धरम चो हकदार होलो जोन बिश्वास ले होऊ आय।
आउर पयले जुग चो संवसार के बले नी छांडलो मान्तर भगतहीन संवसार थाने माहा पानी परलय पठालो, मान्तर धरम चो परचारकरू नूह संगे आंट मानेमन के बचालो;
ऐचीई लागुन हुन जुग चो जगत पानी ने बुडून भाती नष्ट होऊन गेली।