11 फेर हुन बल्लो, “कोनी माने चो दुय ठान बेटा रला।
11 फिर यीसु न कय्हो, कोई अदमी का दो पोरिया हते।
मय तुमचो ले बलें सें कि ऐई रीति ले गोटक मन फिरातो बिता पापी चो बारे ने माहापुरू चो सरग दूतमन चो पुरे हरिक होऊ आय।”
हुनमन थानले नानी बिता बुआ ले बल्लो, ‘हे बुआ, धन थानले जोन भाग मोचो होओ हुन मोके देऊन दिआस।’ हुन हुनमन के आपलो जायदाद बाटुन दिलो।