4 मान्तर हुनमन ओगाय रला। तेबे हुन हुनके छिंऊन भाती चेंगा करलो आउर जाऊक दिलो,
4 पर वी चुपचाप रह गया। तब ओ न ओखा छु का चोक्खो करो अर जान दियो,
ऐचो जबाप ने कोनी बले गोटक गोठ नी बोलुक सकला। हुन दिन ले कोकीई फेर हुनचो ले काई पचारतोर साहास नी होली।
ऐ थाने ईशु नियमकारीमन आउर फरीसीमन ले बल्लो, “काय सब्त चो दिने चेंगा करतोर नगत आय कि नुआय?”
आउर हुनमन ले बल्लो, “तुमचो थानले असन कोन आसे, जेचो गदाहा नाहले बयला चुंआ ने घसरो आउर हुन सब्त चो दिने हुनके तुरते बाहरे नी निकराओ?”