20 गोटक आउर बल्लो, ‘मय बिहा करले से, ऐईकाजे मय नी ऐऊक सकें।’
20 एक अर न कय्हो, ‘मी न बिवाव कियो हैं, एकोलाने मी नी आ सकता।’
दुसर बल्लो, ‘मय पांच जोड़ी बयला घेनले से, आउर हुनमन के जाचुक जायें से; मय तुचो ले गुहार करें से, मोके छमा कर।’
हुन दास ऐऊन भाती आपलो मालिक के ऐ गोठमन बोलुन सांगलो। तेबे घर चो मालिक रीस ने ऐऊन भाती आपलो दास ले बल्लो, ‘नंगर चो हाटमन ने आउर खोरीमन ने तुरते जाऊन भाती कंगालमन, ठुठामन, खोड़ीयामन आउर कानामन के ऐथा धरून ईआ।’
मान्तर बिहाता माने संवसार चो गोठमन चो चिन्ता ने रऊ आय कि आपलो बायले के कोन रीति ले हरिक संगायें दें।