तेबे हुन आपलो नेवता देऊ बिता ले बले बल्लो, “जिदलदाय तुय दिन चो नाहले राती चो भोजन कर से, तेबे आपलो मीतमन नाहले भाईमन नाहले कुटुम बितामन नाहले सवकार पड़ोसीमन के नी हाग देस, काहांय असन नी होओ कि हुनमन बले तुके नेवता दे ओत, आउर तुचो पलटा होऊन जाओत।
हुन दास ऐऊन भाती आपलो मालिक के ऐ गोठमन बोलुन सांगलो। तेबे घर चो मालिक रीस ने ऐऊन भाती आपलो दास ले बल्लो, ‘नंगर चो हाटमन ने आउर खोरीमन ने तुरते जाऊन भाती कंगालमन, ठुठामन, खोड़ीयामन आउर कानामन के ऐथा धरून ईआ।’
आउर अच्छा काम ने सुनाम रऊन रओ, जोन पिलामन चो पालन पोषन करू रओ; सगा चो सेवा करू रओ, पवितर लोगमन चो पाँय धोऊ रओ, दुखिमन चो सायता करू रओ, आउर हरकोनी अच्छा काममन ने मन लगाऊ रओ।