22 हुन नंगर-नंगर, आउर गाँव-गाँव होऊन भाती उपदेश करते-करते यरूशलेम चो बाटे जाते रलो,
22 वी नगर-नगर, अर गाँव-गाँव म होकर सिक्छा देत हुयो यरूसलेम की ओर जा रहे हतो,
ईशु गलील चो सपाय नंगरमन आउर गाँवमन ने बुलते रये आउर हुनमन चो आराधना घरमन ने उपदेश करते, आउर राज चो नगतखबर परचार करते, आउर सपाय परकार चो बेमार आउर कमजोरी के दूर करते रलो।
आउर हुनके हुनमन चो अबिश्वास थाने चकित होली, आउर हुन भोंवरक चो गाँवमन ने उपदेश करते बुललो।
तेबे कोनी हुनचो ले पचारलो, “हे परबु, काय मुक्ति पावतो बितामन कम आसोत?” ईशु हुनमन ले बल्लो,
जिदलदाय हुनचो उपरे उठाया जातोर दिन पुरा होतो थाने रये, तेबे हुन यरूशलेम जातोर बिचार पक्का करलो।
माहापुरू कोन रीति ले ईशु नासरी के पवितर आत्मा आउर सामरत ले अभिषेक करलो; हुन भलाई करते आउर सपाय के जोन शयतान चो कन्दरालोर रवत, अच्छा करते फिरलो, कसनबल्लोने माहापुरू हुनचो संगे रलो।