12 जकर्याह दकुन भाती घबरालो आउर हुन खुबे डरून गेलो।
12 जकरयाह स्वर्गदूत ख देख ख डर गयो अर भयभीत हो उठियो।
कबर चो भीतरे जाऊन भाती हुनमन गोटक जुआन के पोंडरा फटीई पिंदलोर उजा घाई बसलोर दकला, आउर खुबे भक्याला।
हुन-हुन बचन ले खुबे डरून गेली, आउर बिचार करूक मुरयाली कि ऐ कसन परकार चो जुहार आय?
हुन हुनके धिआन ले दकलो आउर डरून भाती बल्लो, “हे परबु, काय आय?” हुन हुनके बल्लो, तुचो पारथनामन आउर तुचो दान सुरता काजे माहापुरू चो पुरे अमरली से;
जिदलदाय मय हुनके दकले तो हुनचो पाँयमन थाने मुरदा असन घसरुन पढ़ले। हुन मोचो उपरे आपलो उजा हाथ संगाऊन भाती बल्लो, नी डर; मय पयला आउर आखरी आउर जीव आंय;