49 राजा चो कामकरू हुनचो ले बल्लो, “हे परबु, मचो लेका चो मरतोर ले पयले जो।”
49 येपर सरकारी करमचारी न ओसे बोल्यो, “प्रभु! मोरो पोरिया को मरन से पहले आव।”
आउर हुन ऐ बोलुन भाती खुबे गुहार लो, “मोचो नानी बेटी मरतो थाने आसे: तुय ऐऊन भाती हुनचो उपरे हाथ संगाव कि हुन चेंगा होऊन भाती जीव रओ।”
ईशु हुनचो ले बल्लो, “जिदलदाय ले तुमी चिना आउर भयंकर काम नी दका से हुदलदाय ले केबीई बिश्वास नी करा से।”
ईशु हुनचो ले बल्लो, “जा, तुचो बेटा जीव आसे।” हुन माने ईशु चो बल्लो बिती गोठ के बिश्वास करलो आउर जाते गेलो।