30 आउर हुनमन नंगर ले निकरून भाती हुनचो लगे ऐऊक मुरयाला।
30 एकोबाद: वी इंसान सहर से निकलिया अर यीसु को जोने आन लग गया।
ऐई रीति ले जोन पाटकुती चो आत, हुनमन पुरे होदे; आउर जोन पुरे चो आत, हुनमन पाटकुती होदे।”
“ईआ, गोटक माने के दका, जोन सपाय काई जोन मय करले मोके सांगुन दिलो। काय ऐ तो मसीह नुआय?”
ऐई मंजी हुनचो चेलामन ईशु के ऐ गुहार करला, “हे रब्बी, काई खा।”
हुन नंगर चो खुबे असन सामरीमन हुन बायले लेकी चो बोलतो ने ईशु उपरे बिश्वास करला; कसनबल्लोने हुन ऐ गोहई देऊ रली, हुन सपाय काई जोन मय करले से, मोके सांगुन दिलो।
तेबे मय तुरते तुचो लगे लोग पठाले, आउर तुय अच्छा करलीस जोन ईलीस। अदायं आमी सपाय ऐथा माहापुरू चो पुरे आंसु, बल्ले जोन काई माहापुरू तुचो ले बल्लो से हुनके सुनु।
हुनमन चो बाहरे निकरतो समया लोग हुनमन चो बिनती करूक मुरयाला कि ऐतो सब्त चो दिने आमके ऐ गोठमन फेर सुनाया जाओ।
“आउर तुमी जाना कि माहापुरू चो ऐ मुक्ति चो कथा दुसर जातिमन चो लगे पटाया गेली से, आउर हुनमन सुन दे।”
नियम मंजी ने ऐऊन गेली कि अपराध खुबे होओ, मान्तर जोन थाने पाप खुबे होली हुन थाने अनुग्रह हुनचो ले बले कितलो आगर होली,