7 तेबे हुन फेर हुनमन ले पचारलो, “तुमी काके डगरायसास।” हुनमन बल्ला, “ईशु नासरी के।”
7 तब यीसु न फिर उनसे पुछो, “तुम कोखा ढूँढ़ा हैं।” वी बोल्या, “यीसु नासरी ख।”
आउर नासरत नाव चो नंगर ने जाऊन बसलो, बल्ले हुन बचन पुरा होओ, जोन खुबे पयले अगम गिआनीमन चो दुवारा बोला जाऊ रये: “हुन नासरी बलाया जायदे।”
तेबे ईशु हुन सपाय गोठमन के जोन हुनचो उपरे ऐतो बिती रये जानुन भाती, निकरलो आउर हुनमन ले बल्लो, “काके डगरायसास?”
हुनचो ऐ बोलते ची, “मय आंय,” हुनमन पाटे गुचुन भाती भुईं थाने घसरुन पड़ला।
ईशु जबाप दिलो, “मय तो तुमचो ले सांगुन चुकले से कि मय आंय, अगर मोके डगरायसास तेबे ऐ मन के जाऊक दिआस।”