30 ऐ थाने ईशु बल्लो, “ऐ शब्द मोचो काजे नुआय, मान्तर तुमचो काजे ईली से।
30 येपर यीसु न कय्हो, “यु सब्द मोरो लाने नी, पर तुमरो लाने आयो हैं।
आउर मय तुमचो लागुन हरिक आंसे कि मय हुता नी रले जोन के तुमी बिश्वास करा। मान्तर अदायं ईआ, आमी हुनचो लगे जाऊँ।”
मय जानते रले कि तुय हरमेशा मोचो सुनु आस, मान्तर जोन भीड़ लगे-लगे उबा आसे, हुनचो लागुन मय ऐ बल्ले, जेचो ले कि हुनमन बिश्वास करोत कि तुय मोके पठाली सीस।”
अदायं ऐ संवसार चो नियाय होऊ आय, अदायं ऐ संवसार चो सरदार निकराऊन दिया जाये दे;
मान्तर मय आपलो बारे ने मानेमन चो गोहई नी चाहायें; तेबले बले मय ऐ गोठमन ऐईकाजे बलें सें कि तुमके मुक्ति मिरो।
तुमी आमचो परबु ईशु मसीह चो अनुग्रह जानसास कि हुन सवकार होऊन भाती बले तुमचो काजे कंगाल बनुन गेलो, बल्ले हुनचो कंगाल होऊन जातो ले तुमी सवकार होऊन जाआ।