ऐ थाने यहूदीमन आपस ने बल्ला, “ऐ काहां जाय दे कि आमी ऐके नी भेटुन दें? काय हुन हुनमन चो लगे जाये दे जोन यूनानीमन ने जतखत होऊन भाती रऊ आत, आउर यूनानीमन के बले उपदेश देये दे?
“हे इस्राएलीमन, सायता करा; ऐ हुनी माने आय, जोन लोगमन चो, आउर नियम चो, आउर ऐ जगा चो बिरूद ने हर जगा सपाय लोगमन के सिकाऊ आय, ऐथा ले कि यूनानीमन के बले मंदिर ने आनुन भाती हुन ऐ पवितर जगा के अशुद्ध करलो से।”
हुन उठून भाती जाते गेलो, आउर दका, कूश देश चो गोटक माने ऐते रलो जोन खोजा आउर कुशीयामन चो रानी कन्दाके चो मंत्री आउर मुनीम रलो। हुन आराधना करतो काजे यरूशलेम ने ऐऊ रलो।
कसनबल्लोने मय नगतखबर ले नी लाज होयें, ऐईकाजे कि हुन हरकोनी बिश्वास करतो बिता चो काजे, पयले तो यहूदी फेर यूनानीमन चो काजे, मुक्ति चो काजे माहापुरू चो सामरत आसे।