53 आउर हुनी दिन ले हुनमन हुनके मारून देतोर उआट करूक मुरयाला।
53 उई दिन से वी यीसु ख मार ड़ालन को मऊका ढुढ़न लग गया।
तेबे फरीसीमन बाहरे जाऊन भाती हुनचो बिरूद ने सलाह करला कि हुनके कसन परकार नष्ट करवां।
हुन समया ले ईशु आपलो चेलामन के सांगुक मुरयालो, “जरूरी आय कि मय यरूशलेम ने जायें दें आउर पुरनिमन, आउर परधान याजकमन, आउर शास्तरीमन चो हाथ ले खुबे दुख उठायें; आउर मारून पकाया जायें; आउर तीसर दिने जीव उठेदे।”
ऐचो जबाप ने कोनी बले गोटक गोठ नी बोलुक सकला। हुन दिन ले कोकीई फेर हुनचो ले काई पचारतोर साहास नी होली।
आउर आपस ने बिचार करूक मुरयाला कि ईशु के छंद ले धरून भाती मारूदें।
परधान याजक आउर पुईतराय माहासभा ईशु के मारतो काजे हुनचो बिरूद ने झूठा गोहई चो खोज ने रवत,
दुय दिन चो पाचे फसह आउर अखमीरी रोटी चो तिआर होतो बिती रली। परधान याजक आउर शास्तरीमन ऐ गोठ चो खोज ने रवत कि हुनके कसन छंद ले धरून भाती मारूदें;
तेबे फरीसी बाहरे जाऊन भाती तुरते हेरोदीमन चो संगे हुनचो बिरूद ने सलाह करूक मुरयाला कि हुनके कसन परकार नष्ट करूं दे।
ऐ थाने परधान याजकमन आउर फरीसीमन बड़े सभा हाग दीला, आउर बल्ला, “आमी करू आंव काय? ऐ माने तो खुबे चिना दकाऊ आय।
तेबे परधान याजकमन लाजर के बले मारून देतोर उआट करला।
ऐ गोठमन चो पाचे ईशु गलील ने बुलते रलो; कसनबल्लोने यहूदी हुनके मारून देतोर कोशिश करते रवत, ऐईकाजे हुन यहूदिया ने बुलुक नी चाहते रलो।
ऐ सुनुन भाती हुनमन कुचर होला, आउर हुनमन के मारून देऊक चाहला।
जिदलदाय खुबे दिन बितुन गेली, तेबे यहूदीमन मिसुन भाती हुनके मारून देतोर उआट बनाला।