Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




यूहन्ना 1:29 - Halbi

29 दुसर दिन ईशु के आपलो बाटे ऐतोर दकुन भाती बल्लो, “दका, ऐ माहापुरू चो मेमना आय जोन जगत चो पाप के उठाऊन नेऊ आय।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

परमेस्वर को सच्चो वचन ख जाननू

29 दुसरो दिन ओ न यीसु ख अपनी तरफ आते देख ख कय्हो, “देखो यू परमेस्वर को पिल्ला आय जे दुनिया क पाप उठा ख ले जाय हैं।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




यूहन्ना 1:29
65 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

हुन बेटा जनमायदे आउर तुय हुनचो नाव ईशु संगाव, कसनबल्लोने हुन आपलो लोगमन चो हुनमन चो पापमन ले मुक्ति करेदे।”


जसन कि माने चो बेटा; हुन ऐईकाजे नी ईलो कि हुनचो सेवा शासन करा जाओ, मान्तर ऐईकाजे ईलो कि खुद सेवा शासन करो, आउर खुबे लोगमन के छंड़ातो काजे आपलो जीव देओ।”


दुसर दिने फेर यूहन्ना आउर हुनचो चेलामन ले दुय झान उबा होऊन रला,


आउर हुन ईशु चो उपरे जोन जाते रये, दकुन भाती बल्लो, “दका, ऐ माहापुरू चो मेमना आय।”


दुसर दिने ईशु गलील जाऊक चाह लो। हुन फिलिप्पुस ले भेट होलो आउर बल्लो, “मोचो पाटे होऊन जा।”


फेर तीसर दिने गलील नंगर चो काना गाँव ने काचीई बिआ रये, आउर ईशु चो आया बले हुता रली।


“कसनबल्लोने माहापुरू जगत ले असन मया संगालो कि हुन आपलो गोटकी ची बेटा देऊन दिलो, बल्ले जोन कोनी हुनचो उपरे बिश्वास करोत हुन नष्ट नी होओत, मान्तर अमर जीवना पाओत।


आउर हुन बायले लेकी के बल्ला, “अदायं आमी तुचो बोलतोर ची ले बिश्वास नी करू; कसनबल्लोने आमी खुदे ची सुनलु, आउर जानु से कि ऐई सते जगत चो मुक्ति करू आय।”


जीवन चो रोटी जोन सरग ले उतरली, मय आय। अगर कोनी ऐ रोटी थानले खाओत, तेबे हरमेशा जीव रदे; आउर जोन रोटी मय जगत चो जीव काजे देयें दें, हुन मोचो मास आय।”


आउर जोन गोठमन ने तुमी मूसा चो नियम चो बाटले बेकसूर नी ठेबुक सकते रलास, हुनी सपाय ने हरकोनी बिश्वास करतो बिता हुनचो लगुन बेकसूर ठेबु आत।


पवितर शास्त्र चो जोन “हुन मेंडा चो समान पुजाय होतो काजे अमराया गेलो, आउर जसन मेमना आपलो ऊन कतरातो बितामन चो पुरे ओगाय रऊ आय, असने ची हुन बले आपलो मुंह नी खोललो।


ऐई लागुन मय सपाय ले पयले तुमके हुनी गोठ अमराऊन दिले, जोन मोके अमरू रली कि पवितर शास्त्र चो बचन चो अनुसार ईशु मसीह आमचो पापमन काजे मरून गेलो,


जोन पाप ले अनजान रये, हुनी के हुन आमचो काजे पाप ठेबालो कि आमी हुन थाने होऊन भाती माहापुरू चो धारमिकता बनुन जाऊं।


हुन आपन खुद के आमचो पापमन चो काजे देउन दिलो, बल्ले आमचो माहापुरू आउर बुआ चो इच्छा चो अनुसार आमके ऐई समया खराप संवसार ले छंड़ाओ।


मसीह जोन आमचो काजे शरापित बनलो, आमके घेनुन भाती नियम चो शराप ले छंडालो, कसनबल्लोने लिकलोर आसे, “जोन कोनी काठ उपरे लटकाया जाऊ आय हुन शरापित आय।”


जोन आपन खुद के सपाय चो छुटकारा चो दाम ने देऊन दिलो, आउर हुनचो गोहई ठीक समया थाने दियाय गेली।


जोन आपन खुद के आमचो काजे देउन दिलो कि आमके हर परकार चो अधरम ले छंड़ाओ, आउर शुद्ध करून आपलो काजे गोटक असन जाति बनाओ जोन अच्छा-अच्छा काममन ने पुरे-पुरे होओ।


हुन हुनचो महिमा चो उजर आउर हुनचो तत्व चो छाप आय, आउर सपाय तीजमन के आपलो सामरत चो बचन ले समालु आय। हुन पापमन के धोऊन भाती ऊँचा जगा थाने माहापुरू चो उजा जाऊन बसलो;


ऐई कारन हुनके जरूरत रली, कि सपाय गोठमन ने आपलो भाईमन चो असन बनो; जेचो ले हुन-हुन गोठमन ने जोन माहापुरू ले सम्बंध संगाऊ आय, गोटक दयालु आउर बिश्वास लायक माहायाजक बनो बल्ले लोगमन चो पापमन चो काजे पश्ताओ।


असने ची मसीह बले खुबेमन चो पापमन के उठाऊन धरतो काजे गोटक हार बलिदान होलो; आउर जोन लोग हुनचो बाट टाके सोत हुनमन चो मुक्ति चो काजे दुसरहार बिना पाप उठाऊन भाती दका देये दे।


मान्तर बेकसूर आउर निसकलंक मेमना, बल्लोने मसीह चो बड़े मोल लऊ चो दुवारा होली।


हुन खुदे ची आमचो पापमन के आपलो देंह थाने धरून भाती कुरूस थाने चेगलो, जेचो ले आमी पापमन चो काजे मरून भाती धारमिकता चो काजे जीवना बिताऊ। हुनचेई मार खादलो ले तुमी चेंगा होलास।


ऐईकाजे कि मसीह बले, आउर अधरमीमन काजे धरमी, पापमन चो लागुन गोटक हार दुख उठालो, बल्ले आमके माहापुरू चो लगे अमराओ हुन देंह चो भाव ले तो घात करा गेलो, मान्तर आत्मा चो भाव ले जिआया गेलो।


आउर हुनी आमचो पापमन चो पशतावा आय, आउर मात्र आमचो ची नाई मान्तर पुईतराय जगत चो पापमन चो बले।


तुमी जानेसास कि हुन ऐईकाजे परकट होली कि पापमन के हरून जाओ; आउर हुनचो आदत ने पाप निआय।


मया ऐ थाने निआय कि आमी माहापुरू ले मया करलु, मान्तर ऐ थाने आसे कि हुन आमके मया करलो आउर आमचो पापमन चो पशतावा चो काजे आपलो बेटा के पठालो।


आउर ईशु मसीह चो बाटले जोन बिश्वास लायक गोहई आउर मरलो बितामन थानले जीव उठतो बितामन ने पयलवात आउर धरतनी चो राजामन चो हाकिम आय, तुमके अनुग्रह आउर शान्ति मिरते रओ। हुन आमचो ले मया संगाऊ आय, आउर हुन आपलो लऊ चो दुवारा आमके पापमन ले छंडालो से,


“हुनमन मेमना चो लऊ चो लागुन आउर आपलो गोहई चो बचन चो लागुन हुनचो उपरे जयवन्त होला, आउर हुनमन आपलो जीवमन के लाड़ नी जानला, ऐथाले कि मरना बले सहला।”


धरतनी चो हुन सपाय रतो बितामन, जोनमन चो नाव हुन मेमना चो जीवना चो किताब ने लिका नी गेली जोन जगत चो उपजास चो समया ले घात होलो से हुन पशु चो पुजा कर दे।


फेर मय नंजरा ले, आउर दका, हुन मेमना सिय्योन डोंगरी थाने उबा आसे, आउर हुनचो संगे एक लाख चवालीस हजार झन आसोत, जेचो कपार थाने हुनचो आउर हुनचो बुआ चो नाव लिकलोर आसे।


हुन माहापुरू चो परकोप चो निरवा मन्द, जोन हुनचो रीस चो बोटका ने रकाय गेली से, पिये दे आउर पवितर सरग दूतमन चो पुरे आउर मेमना चो पुरे आईग आउर गन्धक चो दुखा ने पड़े दे।


ऐ हुनमन आत जोन बायले लेकीमन चो संगे अशुद्ध नी होला, मान्तर कुंआरा आसोत; ऐ हुनीमन आत कि जोन कोनी थाने मेमना जाऊ आय, हुनमन हुनचो पाटे होऊ आत; ऐ तो माहापुरू चो लागुन पयला फल होतो काजे मानेमन थानले घेना गेला से।


हुनमन माहापुरू चो दास मूसा चो गीत, आउर मेमना चो गीत गाऊन-गाऊन भाती बोलते रवत, “हे सर्वशक्तिमान परबु माहापुरू, तुचो काम माहान आउर भयंकर आय; हे जुग-जुग चो राजा, तुचो चाल ठीक आउर सत आय।”


“हुनमन मेमना संगे लड़ दे, आउर मेमना हुनमन उपरे जय पाये दे, कसनबल्लोने हुन परबुमन चो परबु आउर राजामन चो राजा आय, आउर जोन हाग दिलोर आउर चुनलो आउर बिश्वासी आत हुनमन हुनचो संगे आसोत; हुनमन बले जय पावदे।”


ईआ, आमी हरिक आउर उदुम होऊ, आउर हुनचो स्तुति करूं, कसनबल्लोने मेमना चो बिहा लगे अमरली से, आउर हुनचो दुली आपन खुद के तिआर करली से।


तेबे सरगदूत मोचो ले बल्लो, “ऐ लिक, कि धन्य हुनमन आत, जोन मेमना चो बिहा चो भोज ने हाग दिलोर आसोत।” फेर हुन मोचो ले बल्लो, “ऐ बचन माहापुरू चो सत बचन आय।”


नंगर चो बाड़ा चो बारा पायामन रली, आउर हुन थाने मेमना चो बारा पठालोबितामन चो बारा नाव लिकलोर रली।


मान्तर हुन थाने कोनी अशुद्ध तीज, नाहले घिन-घिना काम करतो बिता, नाहले फंद के बनातो बिता कोनी रीति ले नी ओले, मान्तर मात्र हुन लोग जोनमन चो नाव मेमना चो जीवना चो किताब ने लिकलोर आसे।


फेर जोन सात सरग दूतमन चो लगे सात आखरी बिपत्तिमन ले भरलो बिती सात बटकामन रये, हुन थानले गोटक मोचो लगे ईलो, आउर मोचो संगे गोठयाऊन बल्लो, “ऐ घाई आव, मय तुके दुली बल्लोने मेमना चो बायले दकायें दें।”


तेबे मय हुन सिंघासन आउर चारो परानीमन आउर हुन सियानमन चो मंजी ने, माना गोटक पुजा करलो बिती मेमना उबलोर दकले। हुनचो सात सींग आउर सात आँईकमन रली, ऐ माहापुरू चो सातो आत्मामन आत जोन पुईतराय धरतनी थाने पटाया गेलीसे।


जिदलदाय हुन किताब के धरलो, तेबे हुन चारो परानी आउर चोबिसों सियानमन हुन मेमना चो पुरे घसरुन पढ़ला। हुनमन थानले हरकोनी चो हाथ ने बीणा आउर धुप, जोन पवितर लोगमन चो पारथनामन आय, ले भरलो बिती सोना चो बटका रवत।


फेर मय दकले कि मेमना हुन सात सीलमन ले गोटक के खोललो; आउर हुन चारो परानीमन ले गोटक चो गरजलो असन शब्द सुनलो, “आव!”


“आउर डोंगरीमन आउर बड़े-बड़े पोकना मन के बोलुक मुरयाला, आमचो उपरे घसरुन पड़ा; आउर आमके हुनचो मुंह ले जोन सिंघासन थाने बसलो से, आउर मेमना चो परकोप ले लुकाहा।”


मय हुनके बल्ले, “हे मालिक, तुय ची जानीस।” हुन मोके बल्लो, “ऐ हुनमन आत, जोन हुन माहाकलेश थानले निकरून भाती ईला सोत; ऐ मन आपलो-आपलो फटीई मेमना चो लऊ ने धोऊन भाती पंडरा करला सोत।”


कसनबल्लोने मेमना जोन सिंघासन चो मंजी ने आसे हुनमन चो राका करेदे, आउर हुनमन के जीव रूपी पानी चो सतानमन चो लगे धरून नेयेदे; आउर माहापुरू हुनमन चो आँईकमन ले सपाय आँसु फुछुन देयदे।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ