24 हुनमन फरीसीमन चो बाटले पटाया जाऊ रवत।
24 कुछ इंसान हुन फरीसी हुन कि ओर से भेजिया वाला हता।
हे काना फरीसी, पयले बटका आउर थारी के भीतर ले मांज कि हुन बाहरे बले छुक-छुका होओ।
जिदलदाय हुन हुता ले निकरलो, तेबे शास्तरी आउर फरीसी घिन-घिना ढंग ले हुनचो पाटे पडुन गेला आउर खेबलाऊक मुरयाला कि हुन खुबे असन गोठमन चो चरचा करो,
फरीसी जोन लोभीई रवत, ये सपाय गोठमन सुनुन भाती हुनके मजाकमन ने उड़ाऊक मुरयाला।
मान्तर फरीसीमन आउर नियमकारीमन हुनचो ले डूबन नी धरून भाती माहापुरू चो इच्छा के आपलो बारे ने टालुन दिला।
हुन बल्लो, “जसन यशाया अगम गिआनी बल्लो से, ‘मय रान ने गोटक हाग देतो बिता चो शब्द आय कि तुमी परबु चो बाट सलकाहा’।”
हुनमन हुनचो ले ऐ सवाल पचारला, “अगर तुय ना मसीह आस, आउर ना एलिया, आउर ना हुन अगम गिआनी आस, तो फेर डूबन केंव देये सीस?”
कसनबल्लोने सदूकी तो ऐ बोलु आत, कि ना जीव उठतोर आसे, ना सरगदूत आउर ना आत्मा आसे; मान्तर फरीसी ऐ सपाय के मानु आत।
अगर हुनमन गोहई देऊक मन करोत, तो मुर ले मोके चिताऊ आत कि मय फरीसी होऊन भाती आपलो धरम चो सपाय ले सीदा पन्थ चो अनुसार चलले।