14 “मय सत-सत तुके खुबे आशीष देयें दें, आउर तुचो पिलामन के बड़ाते जायें दें।”
14 कहन लग गयो, “सही म मी तो ख आसीस देहु, अर मी तो ख ढ़ेर सारी सन्तान देहु।”
कसनबल्लोने अगर हक नियम ले मिलली से तेबे फेर बायदा ले नाई, मान्तर माहापुरू अब्राहाम के बायदा चो बाटले देउन दिलो से।
खराप चो पलटा खराप नी करा आउर ना झगड़ा चो पलटा झगड़ा दिआस; मान्तर ऐचो पलटा आशीष ची दिआस, कसनबल्लोने तुमी आशीष चो हकदार होतो काजे हाग दिया गेलासास।