11 तेबे मय रीस होऊन भाती किरिया खादले, ‘हुनमन मोचो विश्राम ने ओलुक नी सकदे।’”
11 मी न घुस्सा म आ ख ईमान खई, वी मोरा आराम म प्रवेस करन नी पाऐ।”
मान्तर आमी जोनमन बिश्वास करलु से, हुन विश्राम ने ओलुं से; जसन हुन बल्लो, “मय आपलो रीस ने किरिया खादले कि हुनमन मोचो विश्राम ने ओलुक नी सकदे।” अगर जगत चो उपजास चो समया ले हुनचो काम पुरा होऊन रये।
आउर ऐ जगा फेर ये बले से, “हुनमन मोचो विश्राम ने ओलुक नी सकदे।”
आउर जाना कि माहापुरू चो लोगमन चो काजे सब्त चो विश्राम बाकी आसे;